milosz_lewandowski
Użytkownik-
-
Bardzo sprawnie zrealizowany, ale zbyt zachowawczo. Udało się tylko lekko musnąć fenomen zespołu i poszczególnych osobowości, nie wchodzi głębiej, nie odkrywa i nie dotyka sedna. W tej formie zatem tylko dla "fanatyków".
-
Są momenty, w których trzyma w niezłym napięciu, ale całość zbyt zachowawcza.
-
Emocje wgniatające w fotel, genialnie pocięta narracja i wyraźne tło społeczno-polityczne. Chciałbym kiedyś obejrzeć na dużym ekranie :(
-
Bezbłędnie i sprawnie eksploatuje gatunek/konwencję, z założenia nic poza tym. Dobra rozrywka!
-
Pacewicz pisze iście amerykańskie scenariusze. Udało się uniknąć wpadek i pułapek aktualnego tematu. Dobre, jakościowe polskie kino.
-
Poetycka, subtelna kobieca epopeja. Mocna emocjami ze zdarzeń, a nie samymi zdarzeniami. Antypatriachalna, ale z wyczuciem.
-
Niesamowicie precyzyjnie o trudnych relacjach rodzinnych
-
Poemat poetycki, filozoficzne sci-fi. Wizjonerski, enigmatyczny. Mocno rozedrgany, wręcz spazmatyczny. Zdjęcia Jaroszewicza i barwy genialne. Zespół aktorski super. Żuławski mocno ryzykuje, bezkompromisowo, czasami na duży minus (wstawki z narratorem), czasami na bardzo duży plus ocierający się o genialność.
-
-
Zaryzykuję twierdzenie że lepszy od "Młodego papieża" ;-)
-
-
Całkiem udana nielinearna narracja i niepodrabialny reżyserski styl Gerwig to niestety w tym przypadku trochę za mało. Lekkie rozczarowanie.
-
Thriller polityczny letni przez pierwsze 2/3 filmu. :/
-
-
Ależ wspaniale Waititi uderza w odpowiednie nuty w odpowiednich momentach :-)
-
O tym, co zrobić, aby przestać się kłócić ;-)
-
-
Bardzo nostalgicznie, ale ogólnie bez szału. Ogląda się dobrze, sprawnie zrealizowany. Dorociński i Pazura super.
-
-
Dolan nie udźwignął do końca żadnego z tematów. Rozmywa się przez te prawie trzy godziny, choć ma świetne "Dolanowskie" momenty. Suzanne Clément genialna!
-
Niezły esej historyczny, satyra też, ale jako film trochę gorzej - zbyt dydaktyczny, mało swobody w interpretacji, przegadany
-
-
-
Są momenty, w których Farhadi potwierdza, że jest mistrzem budowania napięcia. Ale poza tym - bardzo słabiutko.
-
Emocjonalna bomba, jednocześnie niesamowicie dojrzała, no i bliżej tematu być się już nie da. Coś pięknego!
-
-
Tegoroczne Top10. Scenariusz, reżyseria, aktorzy, wszystko niesamowicie gra. Te szczegóły - każdy gest, każde spojrzenie!
-
Wymęczony, trzy podejścia ;-) Bardzo dobry, klasycznie poprowadzony. Nie wszystkie wątki zagrały, zaburzone proporcje. Czepiam się, ale Sorrentino mam prawo ;-)
-