Jeddite
Użytkownik-
22obejrzane
-
22recenzje
-
22oceny
-
18pozytywnych
-
4negatywne
-
11punktów
-
7.3średnia
-
82%pozytywnych
-
1.5odrębność
Najczęstsze gatunki, kraje i dekady
Ostatnio obejrzane
-
8
Aktualny i dobrze zbudowany film. Udaje mu się zbudować napięcie - zwłaszcza w finałowych momentach. Szkoda tylko, że postacie nie są lepiej napisane - większość z nich jest komicznie przerysowana (więc ciężko w nie uwierzyć). Główny bohater zyskałby, gdyby był choć trochę zniuansowaną postacią, a nie jednoznacznie klinicznym przykładem psychopaty.
- 21 marca
- 2
-
6
Lekko podany dramat. Warto obejrzeć głównie dla skonfrontowanych różnic między Wschodem i Zachodem oraz ciekawych postaci (głównie Billie i NaiNai). Niestety trochę niedociągnięty scenariuszowo (brak wyrazistości w konfliktach i punktach zwrotnych). Plus drażniąca muzyka.
Najwyżej ocenione
-
10
Świetna - bardzo zabawna i trochę wzruszająca - satyra na systemy totalitarne. Choć twórcy nie ogarnęli tak świetnych motywów, jak swastyki z wafelków.
-
10
Słodko-gorzka historia w idealnych proporcjach. Świetnie napisana i zagrana. Kameralna historia bez żadnego efekciarstwa, ale ogląda się z zapartym tchem. Cudeńko.
-
10
Znana popkulturowa postać wtłoczona w film psychologiczny - efekt zabójczy! Mimo, że początkowo film rozkręcał się wolno, to po jego zakończeniu byłem pod wielkim wrażeniem. Doskonała rola Joaquina Phoenixa. Filmy superbohaterskie (superłotrowskie?) zyskują wiele świeżości, gdy wychodzą poza ramy typowego kina akcji i zahaczają o inne gatunki (vide Spiderman: Daleko od domu, czy Kapitan Ameryka: Zimowy żołnierz).
Najniżej ocenione
-
2
Mieszanina kilku gatunków, która skutkuje filmem dla nikogo. Słabo napisana, nielogiczna historia. Pomijam już historię z kłamliwym zwiastunem wypuszczonym przez dystrybutora. Szkoda, bo sam pomysł miał potencjał, a Marta Mazurek i Michalina Olszańska wypadły dobrze i wycisnęły ze swoich papierowych postaci więcej niż się dało.
-
3
Udało się w tym filmie zbudować klimat lat 50. - przede wszystkim muzyką, ale też zdjęciami, scenografią i kostiumami. Szkoda, że w tym ładnym opakowaniu nie ma nic ciekawego. Brak sensownej fabuły, brak godnych zapamiętania kreacji aktorskich, mnóstwo nic nie wnoszących scen. Nie warto.
-
5
Z dobrych rzeczy: niezłe sceny akcji, kilka ładnych lokacji. Jednak cała reszta skrzeczy. Przeładowany scenariusz jest jednocześnie przewidywalny i prosty jak konstrukcja cepa (zgodnie z przewidywaniami to taki Powrót Jedi, tylko gorszy). Wydarzenia lecą jak rakieta. Jeśli bohaterowie napotkają jakiś problem, to natychmiast znajdują odpowiedzi (a czasami znają je nie wiadomo skąd). Finałowa walka bardzo rozczarowująca. Zdecydowanie gorsza od dwóch poprzednich części.
-
5
Niby ciekawy temat, niby niezły w kategoriach technicznych (kostiumy, scenografia, zdjęcia), ale bez emocji. Historia nie trzyma w napięciu, nie jest tak wstrząsająca, jak mogłaby być, bohaterowie bez wyrazu. Ot średniak, jak ich wiele w polskim kinie.
Najbardziej odrębnie ocenione
-
2
Mieszanina kilku gatunków, która skutkuje filmem dla nikogo. Słabo napisana, nielogiczna historia. Pomijam już historię z kłamliwym zwiastunem wypuszczonym przez dystrybutora. Szkoda, bo sam pomysł miał potencjał, a Marta Mazurek i Michalina Olszańska wypadły dobrze i wycisnęły ze swoich papierowych postaci więcej niż się dało.
-
3
Udało się w tym filmie zbudować klimat lat 50. - przede wszystkim muzyką, ale też zdjęciami, scenografią i kostiumami. Szkoda, że w tym ładnym opakowaniu nie ma nic ciekawego. Brak sensownej fabuły, brak godnych zapamiętania kreacji aktorskich, mnóstwo nic nie wnoszących scen. Nie warto.
-
9
Doskonałe kino rozrywkowe. Sporo czarnego humoru. Pomysłowe i świetnie zrealizowane sceny akcji (walka w wesołym miasteczku, pościg na wrotkach). Szkoda tylko, że Margot Robbie kradnie całe przedstawienie i reszta bohaterek wypada na jej tle bardzo blado.
-
6
Kabaret polityczny w wersji filmowej. Zbiór 6 dość luźno powiązanych historii, które są całkiem zgrabnie napisane i zagrane (a nawet zaskakująco dobrze). Trzeba się trochę orientować w polskiej polityce ostatnich lat, żeby zrozumieć większość żartów.
Najlepsze recenzje
-
9
Świetne kino wojenne. Zachwyca przede wszystkim zdjęciami i świetnym oddaniem klimatu I wojny światowej. Zrobione tak, jakby film był kręcony bez cięć - z jednej strony jest to ciekawy zabieg (ma się wrażenie wędrowania razem z bohaterami), ale z drugiej wprowadza czasem drobne dłużyzny.
- 5 lutego
- 2
-
8
Aktualny i dobrze zbudowany film. Udaje mu się zbudować napięcie - zwłaszcza w finałowych momentach. Szkoda tylko, że postacie nie są lepiej napisane - większość z nich jest komicznie przerysowana (więc ciężko w nie uwierzyć). Główny bohater zyskałby, gdyby był choć trochę zniuansowaną postacią, a nie jednoznacznie klinicznym przykładem psychopaty.
- 21 marca
- 2
-
7
Film o XIX-wiecznej aferze Dreyfusa z bardzo aktualnym odwołaniem współczesność. Na największą pochwałę zasługują drobiazgowe dekoracje i kostiumy. Dobre aktorstwo (Louis Garrel w roli Dreyfusa). Przydługi początek filmu długo się rozkręca (jest potrzebny do zrozumienia późniejszych wydarzeń) - ale od II aktu robi się coraz ciekawiej. Film zrealizowany w starym stylu (dużo dialogów, długie sceny, zwłaszcza na sali sądowej) - nie dla każdego, ale miłośnicy filmu historycznego na pewno docenią.
-
5
Z dobrych rzeczy: niezłe sceny akcji, kilka ładnych lokacji. Jednak cała reszta skrzeczy. Przeładowany scenariusz jest jednocześnie przewidywalny i prosty jak konstrukcja cepa (zgodnie z przewidywaniami to taki Powrót Jedi, tylko gorszy). Wydarzenia lecą jak rakieta. Jeśli bohaterowie napotkają jakiś problem, to natychmiast znajdują odpowiedzi (a czasami znają je nie wiadomo skąd). Finałowa walka bardzo rozczarowująca. Zdecydowanie gorsza od dwóch poprzednich części.
