Jeddite
Użytkownik-
233obejrzane
-
233recenzje
-
233oceny
-
186pozytywnych
-
47negatywnych
-
63punkty
-
6.7średnia
-
80%pozytywnych
-
1.1odrębność
Gatunki, kraje i dekady
Ostatnio obejrzane
-
5
Słabsza od pierwszej części, ale wciąż ma pewne interesujące elementy. Źli w tym filmie są strasznie sztampowi, ale nie można im odmówić pewnego szelmowskiego uroku.
-
9
Kryminał w starym, dobrym stylu, który jednocześnie bawi się konwencją. Sporo inteligentnego humoru. Wyśmienite, mimo kilku naciąganych wyborów obsadowych.
-
6
Ten film to przede wszystkim piękne zdjęcia robione na prawdziwych lokacjach. Tworzą one klimat, od którego momentami robi się zimno, a momentami patrzy z zachwytem. Niestety film ma problemy ze strukturą - właściwie sprawia wrażenie dwóch połączonych odcinków serialu. Pierwsza połowa jest niezłym (choć przydługim) wprowadzeniem do kolejnej części, ale środek jest trochę nijaki, a końcówka pozostawia spory niedosyt. Jednak bardzo dobrze, że w Polsce zaczynają powstawać takie filmy.
-
7
Sezony 1-3 to bardzo przyzwoity serial z dobrze poprowadzonymi postaciami. Niestety odbiór całej serii psują sezony 4-5, które są zwykłym skokiem na kasę - przerabiamy tu od początku tę samą historię (nuda...), rozwiązania fabularne coraz głupsze, a postacie, do tej pory dobrze prowadzone, zaczynają się zachowywać w dziwaczny i losowy sposób. Warto zakończyć na 3 sezonie, żeby nie psuć sobie odczuć wobec całej serii.
Najwyżej ocenione
-
10
Historia inspirowana baśniami południowo-wschodniej Azji - świetna technicznie animacja, klimatyczna muzyka i mądra historia dla osób w każdym wieku.
-
10
Serial zapewnia tak dobrą rozrywkę, że można mu wybaczyć pewne wpadki i niedociągnięcia typowe dla filmów akcji. Są tu przede wszystkim świetnie napisane postacie i ostry humor. Perfekcyjnie dobrana również ścieżka dźwiękowa. Plus najbardziej wciągająca serialowa czołówka ostatnich lat.
- 10 marca
- 1
-
10
Absolutny klasyk i arcydzieło komedii absurdu. Nie wypada nie znać.
Najniżej ocenione
-
0
Temat jest ciekawy, więc film mógłby być interesujący, gdyby był rzetelnie zrobiony. Ale niestety film jest jednostronny, pełen półprawd i przekłamań. Plus te techniczne sztuczki i zabiegi rodem z klasyków propagandy. Szkoda czasu.
-
1
Razi sztucznością i spektakularnym położeniem praktycznie każdego elementu. Może zainteresować fanów złych filmów, bo ma mnóstwo niezamierzonych momentów komediowych. Ale generalnie, to nawet Teatry Telewizji mają o niebo wyższy poziom.
-
1
Pretensjonalny, słaby scenariusz, efekty specjalne na poziomie gier z lat 90., budzące uśmiech politowania sceny "masowe". Koszmarek, a przy okazji jeden z największych zawodów w historii polskiego kina.
-
2
Jedyne co zagrało w tym filmie to świat i budująca go scenografia (takie retro z lat 80). Reszta to tragedia: wygląda jakby połowa historii była wycięta (często w bardzo nielogiczny sposób), bohaterowie i narrator, którzy bez przerwy tłumaczą widzom fabułę, tandetne efekty specjalne, które były przestarzałe już w czasie powstawania tego filmu. W przypadku tego filmu nowa wersja jest wielce pożądana.
-
2
Propagandówka godna Biura Propagandy KC PZPR. Jednowymiarowa hagiografia Gierka, który niczym rycerz walczy ze wszystkimi złymi tego świata: złymi bojarami, wojskowymi, Rosjanami, finansistami, ekonomistami (ci są najgorsi XD). Jednym ze scenarzystów jest skrajnie lewicowy felietonista, także obowiązkowo dostajemy przekaz propagandowy - kredyty zawsze spoko, a ekspertów ekonomicznych nie słuchać, bo są beee. Paździerz.
Odrębnie ocenione
-
3
Strasznie nudny film - szczątkowa fabuła, niewiele wnoszące retrospekcje oraz brak typowej dla Ghibli fantazji. Tylko grafika i animacja trzymają poziom.
-
0
Temat jest ciekawy, więc film mógłby być interesujący, gdyby był rzetelnie zrobiony. Ale niestety film jest jednostronny, pełen półprawd i przekłamań. Plus te techniczne sztuczki i zabiegi rodem z klasyków propagandy. Szkoda czasu.
-
1
Razi sztucznością i spektakularnym położeniem praktycznie każdego elementu. Może zainteresować fanów złych filmów, bo ma mnóstwo niezamierzonych momentów komediowych. Ale generalnie, to nawet Teatry Telewizji mają o niebo wyższy poziom.
-
2
Mieszanina kilku gatunków, która skutkuje filmem dla nikogo. Słabo napisana, nielogiczna historia. Pomijam już historię z kłamliwym zwiastunem wypuszczonym przez dystrybutora. Szkoda, bo sam pomysł miał potencjał, a Marta Mazurek i Michalina Olszańska wypadły dobrze i wycisnęły ze swoich papierowych postaci więcej niż się dało.
-
3
Udało się w tym filmie zbudować klimat lat 50. - przede wszystkim muzyką, ale też zdjęciami, scenografią i kostiumami. Szkoda, że w tym ładnym opakowaniu nie ma nic ciekawego. Brak sensownej fabuły, brak godnych zapamiętania kreacji aktorskich, mnóstwo nic nie wnoszących scen. Nie warto.
Najlepsze recenzje
-
8
Wreszcie dobra ekranizacja Diuny! Pod względem wizualnym i kreacji świata film wręcz zjawiskowy. Bardzo dobrze wypada też muzyka. Co prawda końcówka trochę nuży, a czasu zabrakło na pogłębienie relacji między bohaterami i dokładniejsze zarysowanie niektórych problemów (ale na coś takiego to już byłby potrzebny format serialu), ale nie zmienia to faktu, że Diuna jest świetnym widowiskiem.
-
9
Świetne kino wojenne. Zachwyca przede wszystkim zdjęciami i świetnym oddaniem klimatu I wojny światowej. Zrobione tak, jakby film był kręcony bez cięć - z jednej strony jest to ciekawy zabieg (ma się wrażenie wędrowania razem z bohaterami), ale z drugiej wprowadza czasem drobne dłużyzny.
-
2
Propagandówka godna Biura Propagandy KC PZPR. Jednowymiarowa hagiografia Gierka, który niczym rycerz walczy ze wszystkimi złymi tego świata: złymi bojarami, wojskowymi, Rosjanami, finansistami, ekonomistami (ci są najgorsi XD). Jednym ze scenarzystów jest skrajnie lewicowy felietonista, także obowiązkowo dostajemy przekaz propagandowy - kredyty zawsze spoko, a ekspertów ekonomicznych nie słuchać, bo są beee. Paździerz.
-
6
Świetnie odtworzony klimat tamtych czasów - dekoracje, kostiumy. To wrażenie psuje tylko fakt, że postacie mówią nie po włosku, ale angielskim z nieudolnie udawanym akcentem. Mało również wykorzystano włoskiej muzyki z tamtych lat. Jednak sama historia jest nieźle zagrana i spójnie opowiedziana (mimo pewnych dłużyzn i mielizn).
