StVincent
Użytkownik- Patryk Koziara
- Mężczyzna
- 24 lata
-
1829obejrzanych
-
1825recenzji
-
1827ocen
-
1339pozytywnych
-
488negatywnych
-
318punktów
-
6.4średnia
-
73%pozytywnych
-
1.0odrębność
Najczęstsze gatunki, kraje i dekady
Ostatnio obejrzane
-
7
"Nieracjonalny mężczyzna" jest jednym z najbardziej zaskakujących filmów Woody'ego. Allena. Mimo podniosłego tonu sporo w nim akcji. Film zapewnia świetne dialogi i urzekające aktorstwo Emmy Stone, i koniec końców dostajemy także klasycznego Allena.
Najwyżej ocenione
-
10
Bardzo dawno nie było w kinie tak mądrego i dorosłego filmu o przyjaźni. Gerwig stworzyła coś ponadczasowego, operuje romansem tak samo, jak Tarantino przemocą. Saoirse Ronan i Florence Pugh (wybacz Lauro Dern, młodsza koleżanka powinna zdobyć Oscara) grają na wysokim poziomie, tchną nowe życie w swoje postaci.
-
10
Prawdopodobnie najlepszy film jaki powstał na podstawie książki. Genialny.
-
10
Piękne dzieło. Stąpa po terytorium komedii i dramatu. Film zabawny, jednak trafnie udaje mu się zakomunikować widzowi o tym co się działo w obozach.
Najniżej ocenione
-
1
Prawdopodobnie jeden z bardziej irytujących filmów z Jimem w roli głównej. Zabawny - gdzieniegdzie, w pewnym momencie obrzydliwy
-
1
Postacie męskie okropnie nijakie, żeńskie nie najgorsze. Miała być przygoda a otrzymałem co najwyżej spacer po głębi z ładną otoczką, pustą w środku.
-
1
Głupszego pomysłu na filmu już nie było. I te drastyczne ukazywanie śmierci, bardzo straszne!
Najbardziej odrębnie ocenione
-
3
Kolejny raz trzy gwiazdki za aktorstwo. Tego nie da się oglądać..
-
1
Czegóż się spodziewać po filmie, w którym jedna gwiazda walczy z drugą gwiazdą? Oczywiście czegoś bardzo złego, to już nie pierwszy taki film.
Najlepsze recenzje
-
9
Reżyser ciągnie wiele srok za ogon, lecz w przeciwieństwie do swoich kolegów po fachu robi to w tak inteligentny sposób, ze ciężko się do czegokolwiek przyczepić. „Parasite” jest lekcją, nauczką oraz katharsis dla widza, być może i dla samego twórcy. Ciągłe napięcie pogłębia zaprezentowany wachlarz emocji przez co film zyskuje na wiarygodności.
-
7
Nie uniknie porównań do "Gwiazd naszych wina" i tylko wychodzi mu to na dobre, ponieważ "Trzy kroki od siebie" ten pojedynek wygrywa. Co prawda łapie w ckliwe i łzawe pułapki (przyznam że sam w jedną dałem się złapać), ale nie jest fałszywy, ponieważ choroba staje się nośnikiem informacji, a nie emocji. Promienna główna bohaterka nie daje o sobie zapomnieć i dzięki niej aż chce się żyć.
-
7
Film zdenerwuje fanów jumpscare'ów, choć tych też nie brakuje, dzięki wyjątkowo spokojnemu tempu oraz naciskowi na atmosferę i nastrój. Dialogi nie są zbyt ekscytujące, narracja bywa czasem nawet tandetna, ale aktorstwo i warstwa techniczna sprawiają, że chce się poznawać tę historię. Mnie urzekł, choć chyba nie do końca go zrozumiałem.
- 3 lutego
- 4
-
6
W pewnych aspektach (scenografia, montaż) jest lepszy niż poprzednik, za to ma momenty bardzo chwiejne, które wieją nudą. I to jest wina scenariusza, bo przez prawie połowę filmu nie wiedziałem o co właściwie w nim chodzi (?!). Ostatnie pół godziny świetne, na uznanie zasługuje scena pośród morskich fal.
