Szanujemy Twoją prywatność i przetwarzamy dane osobowe zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych. Razem z naszymi partnerami wykorzystujemy też pliki "cookie".
Zamykając ten komunikat potwierdzasz, że zapoznałeś się z polityką prywatności i akceptujesz jej treść.

Pierwszy reformowany

2017 Film
5.1 10.0 0.0 11
Negatywnie oceniony przez krytyków
6.4
Pozytywnie oceniony przez użytkowników

Walczący z załamaniem duchowym pastor udziela wsparcia zrezygnowanemu mężowi ciężarnej parafianki, przez co staje w obliczu jeszcze większego kryzysu życiowego.

  • Recenzje krytyków

  • Recenzje użytkowników

    • To zdecydowanie film tzw"trudnego kalibru". Starając się zrozumieć przesłanie,monologi wewnętrzne bohatera spisywane w dzienniku,czy też dialogi między bohaterami, warto się zapoznać z genezą oraz wartościami jakimi kieruje się Kościół Ewangelicko-Reformowany - być może wtedy bardziej film trafi do odbiorcy. Jednak nie ukrywam, że to był seans dość męczący, nużący i raczej mało przekonywujący. O ile aktorsko rzeczywiście się broni, tak scenariuszowo, jedynie zahacza o tematy nie kończąc żadnego

    • Schrader to nie jest dobry reżyser i to jedna z największych bolączek tego filmu. Ciekawe zapożyczenia z "Winter Light" stopniowo przeradzające się w osobisty manifest reżysera-scenarzysty. Są momenty, które wynagradzają, ale film raczej dryfuje po tematach.

    • Film powolny, ale nie dłużący się. Film męczący, ale nie nudny. Wymaga ogromnej wytrwałości i cierpliwości, ale wynagradza to dziełem tak bolesnym i wyniszczającym, że po seansie sami się będziecie zastanawiać nad tym, czy Waszym wyrzuceniem gumy na trawnik nie zabijacie przypadkiem Matki Ziemi. Przesadza w paru momentach (Schrader z tym lataniem i przedziwnym, choć emocjonującym finałem grubo pojechał), ale nie jestem w stanie się na niego gniewać. Depresja w stanie czystym.

    • Opowiedziany trochę zbyt topornie i pretensjonalnie, ale poruszane tematy, dylematy moralne głównego bohatera (świetna, stonowana rola Ethana Hawka) i surowość zapadają w pamięć. Scena "lewitacji" choć nieco kiczowata, zahipnotyzowała mnie bez reszty.

    • Tak, ale nie do końca. Narration. Also scena lewitacji. Ale jest też tu jakaś niezgłębiona potrzeba bliskości, która mnie urzeka.

    • 9.AFF #8: Wyjątkowo pretensjonalnie łączy wiarę i ekoterroryzm. Hawke dobrze gra, ale co z tego, skoro każde zdanie to okrągłe kazanie.

    • Ciężki w odbiorze, chociaż jasny w przekazie. I tutaj tkwi jego paradoks, ale również i sens. Hawke zalicza jedną z najbardziej kreatywnych ról. #prayforoscar