Cień

Film "Shadow" możemy polecić absolutnym fanom twórczości Zhanga, którzy chcą poznać spokojniejsze oblicze tego twórcy, znacznie bardziej skupione na opowieści niż na scenach walk, bo tych jest jak na lekarstwo.

Shadow to Yin i Yang - produkcja zarówno artystyczna, zachwycająca i przejmująca jak i paskudna, nudnawa, odpychająca i miejscami męcząca.

Jedynym zgrzytem jest rozciągnięty, kameralny finał po dużym, szalonym finale. Zabrakło pomysłów, a monologujący panowie mają emanują bardzo podobną energię jeden po drugim. Treściowo to tu pasuje, ale tak zostało wydłużone, że traci moc.

Ostatecznie historia jawi się jako banalna i... po prostu nudna, co jest największym grzechem produkcji. Shadow nierzadko imponuje wizualnie i jest ładnym nabytkiem do dorobku kina kostiumowego tamtego okresu, sceny akcji są czymś nietypowym i atrakcyjnym, słabo rozwinięte postacie i nieciekawie prowadzona fabuła skutecznie eliminują jednak pozytywne wrażenia płynące z seansu.

Jest bez wątpienia kinem wysokich lotów, stanowiącym przede wszystkim wspaniałe doznanie wizualne. Chociaż nie mam wątpliwości, że bazujący na wielowątkowej intrydze scenariusz był niezwykle przemyślany, brakuje mu nieco tempa i charakteru w prowadzeniu akcji. Być może po prostu Zhang chciał złapać za ogon zbyt wiele srok i tak złożoną historię opowiedzieć, nie rezygnując przy tym z ani jednej sceny akcji, które są olbrzymim atutem filmu.