8.1
Bardzo pozytywnie oceniony przez wielu krytyków, uznany
- 96% pozytywnych
- 73 krytyków
8.3
Bardzo pozytywnie oceniony przez użytkowników
- 98% pozytywnych
- 111 użytkowników
Drobny cwaniaczek z Bronksu zostaje szoferem ekstrawaganckiego muzyka z wyższych sfer i razem wyruszają na wielotygodniowe tournée.
- Obsada: Viggo Mortensen, Mahershala Ali, Linda Cardellini, Sebastian Maniscalco, Dimiter D. Marinov
- Reżyser: Peter Farrelly
- Scenariusz: Brian Hayes Currie, Peter Farrelly, Nick Vallelonga
- Ostatnia aktywność krytyków: 15 kwietnia 2019 (9 dni temu)
- Ostatnia aktywność użytkownikówużyt.: 23 kwietnia 2019 (1 dzień temu)
- Premiera kinowa: 8 lutego 2019 (2 mies. temu)
- Premiera światowa: 11 września 2018 (7 mies. temu)
8.1
10.0
0.0
73
Bardzo pozytywnie oceniony przez wielu krytyków,
uznany
-
96%pozytywnych
-
73recenzje
-
53oceny
-
51pozytywnych
-
2negatywne
-
?
Takie filmy są potrzebne - z powodu poruszającej fabuły, wybitnych kreacji aktorskich i wspaniałej muzyki, która jest tu bardzo ważnym elementem. -
?
Siła filmu miała być może tkwić w jego umiejętności do rozerwania i zabawienia widza, lecz na mnie akurat to nie zadziałało. Film Petera Farelly'ego broni się przede wszystkim świetnie dobraną parą aktorów i ich kreacjami - tą świetną Viggo Mortensena i tą bardzo dobrą Mahershala Aliego. -
?
Nominacje do kilku najważniejszych kategorii, w tym za najlepszy film nie są więc przypadkowe. Twórcy wpisują się bowiem zręcznie nie tylko w oczekiwania publiczności, zaspokajając jej podstawowe potrzeby, ale również rozliczają się - w nowy sposób - z wciąż bolesną historią Stanów Zjednoczonych, kiedy segregacja rasowa stanowiła dominującą część amerykańskiej kultury. -
?
Ostatecznie nie przeszkadza nawet fakt, że podobne historie oglądaliśmy już co najmniej kilkukrotnie. Co z tego, skoro tak skonstruowane opowieści wciąż potrafią opowiadać w poruszający sposób o ważnych i aktualnych sprawach? Widocznie niektóre kwestie domagają się wielokrotnego powtarzania, by na dobre wbić się nam do głów. -
?
Choć faktem jest, że Farrelly i jego najnowsze dzieło "Ameryki nie odkrywają", historia w filmie toczy się przewidywalnie, a podobne duety i tematy widywaliśmy już na dużym ekranie to jednak "Green Book" ma nam wiele do zaoferowania. To bowiem jeden z tych ciepłych, świetnie zagranych filmów, który jednocześnie ubawi i wzruszy, a na koniec zostawi z przemyśleniami. -
?
Jest nie tylko bezbłędnie zrealizowany i znakomicie zagrany, ale też trafia w bardzo aktualne problemy związane z mniejszościami i uderza we wszystkie właściwe tony. Umiejętnie przeplata humor z patosem, punktuje wciąż aktualne uprzedzenia, zwłaszcza rasistowskie, homofobiczne i klasowe, a także postuluje zdroworozsądkowe, pragmatyczne rozwiązania. -
?
Generalnie zresztą od połowy film idzie na skróty, kastruje różnice i sprzeczności, łagodzi sytuacje nieprzyjemne - a wszystko po to, byśmy mogli się cieszyć jedynie słusznym przesłaniem: antyrasistowskim, antydyskryminacyjnym, nawołującym do wzajemnej tolerancji i przyjaźni ponad podziałami. Kończy się zaś "Green Book" jak najbanalniejsze kino familijne - pełną trajkotu kolacją bożonarodzeniową. -
?
Porywa swoją lekkością. W swojej kategorii w zasadzie nie ma sobie równych. -
?
Bo choć "Green Book" nie ma takiego rozmachu jak "Narodziny gwiazdy", nie jest tak finezyjnie skrojony jak "Faworyta" czy "Roma" i nigdy nie będzie znaczył tyle dla czarnoskórej społeczności w USA co "Czarna Pantera", to ma w sobie potrzebny urok, lekkość i całą masę rozczulających trików, które pozwalają czerpać przyjemność z seansu. Przede wszystkim radzi nam, abyśmy w życiu częściej spoglądali we własne serce. -
?
Klasycznie opowiedziana historia oparta na faktach. Całość skomponowana jest według dobrze sprawdzonego schematu - bawi, rozczula i chwyta za serce... -
?
-
?
Okazuje się kolejnym krokiem na tej samej drodze reżysera. Podobnie jak "Głupi i głupszy", jest to antyintelektualny film drogi, o prostym, czasem wręcz prostackim humorze opartym na stereotypie. Porzuca on skatologiczny humor, oferując widzowi w zamian niestrawny sentymentalizm. Mimo wad, nie da się ukryć, że Farrelly wciąż potrafi kręcić komedie, które bawią widownię, jednak stosunkowo wsteczne i naiwne pozory społecznego zaangażowania psują efekt końcowy. -
?
Warto, zdecydowanie warto wybrać się do kina na Green Book. I Wyjątkowo polecam chyba każdemu. To ten typ filmu, który znajdzie szerokie grono odbiorców, choć zapewne nie każdy doceni jego całokształt. Jest śmiech, jest wzruszenie i chwile refleksji. -
?
Pełna humoru opowieść o przyjaźni niemożliwej, to jednocześnie wspomnienie Stanów Zjednoczonych, jako kraju, który jeszcze niecałe 70. lat temu nie był życzliwy i dla Afroamerykanów, i dla imigrantów. -
?
Zabawny, wzruszający i mądry. Murowany kandydat do przynajmniej kilku Oscarów. -
?
Filmowy klejnot! Piękny, mądry, ciepły, uroczy, zabawny, refleksyjny i empatyczny - zarazem. Oglądanie go to czysta rozkosz! -
?
Ma trochę ciągoty do sentymentalizmu, ale też dużo wdzięku - pomysłowość fabuły i lekkość tonu pozwalają łatwiej przełknąć dydaktyczność przesłania. Jednak największą niespodzianką jest humor: dialogi są zaskakująco dobre, a dowcipy świeże. -
8
Ciężko jednak nie zachwycać się tym filmem. Jest sprawnie zrealizowany, skrojony pod Oscary, ale widać też, że reżyser oraz dwójka głównych aktorów włożyła weń ogrom serca. -
8
To obraz zrobiony bardziej pod widzów, niż krytyków. Poza uczuciem błogości i dobrego nastroju, ten film niewiele po sobie pozostawia, ale takie produkcje też są bardzo potrzebne i też powinny być nagradzane. Pozostaje więc tylko iść do kina i dobrze się bawić. -
8
Jeśli bliska jest Wam konwencja kina drogi lub komedii kumpelskiej, film Farrelly'ego dostarczy Wam mnóstwa pozytywnych wrażeń. To jedno z tych dzieł, które oglądane po raz piąty, trzynasty i trzydziesty drugi sprawia taką samą przyjemność, jak za pierwszym razem. -
8
Kilka minusów nie zmienia oblicza filmu "Green Book". Jest to bardzo udana produkcja pod wieloma względami. Warto ją obejrzeć, ponieważ przedstawia piękną historię o męskiej przyjaźni, która nie tylko bawi się i wzrusza, ale także uczy. -
8
Wszelkie niedostatki reżyserskie i realizacyjne zostają nadrobione tonami pozytywnych uczuć, które wręcz wylewają się z ekranu. -
8
Z komediodramatu Petera Farrelly'ego wychodzi się z uśmiechem od ucha do ucha, w głębokim przeświadczeniu, że świat - wbrew temu, co twierdził niegdyś Franc Maurer - jest do przyjęcia nawet na trzeźwo. Chyba żaden film od czasów "Nietykalnych" nie roztapiał widzowskich serc z równą skutecznością. -
8
To jednak taki trochę produkt Hollywoodu pod nagrody wyjęty żywcem z zeszłego wieku - lekki, uśmiechnięty, z czarującym czarnym aktorem w roli głównej, żeby biała widownia mogła miło spędzić czas. -
8
Jako intencjonalny "crowd-pleaser" podnoszący temat rasizmu nowy film Petera Farrelly'ego sprawdza się wprost doskonale, a nazbyt ugrzeczniony, względem obranej tematyki, charakter "Green Book", stanowi wyłącznie o jego atucie. Być może właśnie potrzeba nam więcej tego typu produkcji, sugerujących, że można się zmienić, pozbyć własnych słabości i uniknąć ponownego popełniania tych samych błędów. -
8
Kino drogi jakiego mi od dawna brakowało. To film niezwykle pozytywny, który wywołuje ogromne ciepło w sercu, szczególnie w mroźne zimowe wieczory. -
8
Dostarcza mnóstwo satysfakcji z oglądania, lekka formuła przeplatana mniej lub bardziej sprawnie wplecionymi poważnymi tematami, dzięki Mahershali Alemu i Viggo Mortensenowi błyszczy w pełni swojego potencjału. Farelly pokazuje, że podobnie jak na klawiaturze fortepianu marki Steinway, tak i w życiu prawdziwa harmonia nie jest osiągalna z wykorzystaniem tylko jednego koloru. -
8
Jest to jedna z tych produkcji, które pojawiają się co tydzień w polskiej telewizji, ale z paroma kluczowymi wyjątkami. Humor jest niewymuszony, naturalnie wypływający z dwóch magnetyzujących osobowości głównych bohaterów. Żarty są trafione, a co ważne nie biją po twarzy swoją prymitywnością, ponadto służą budowaniu wiarygodnej więzi i przyziemnego, znajomego świata. -
8
Biorąc pod uwagę wcześniejsze dokonania reżyserskie Petera Farrelly'ego, "Green Book" może być dla widzów sporym zaskoczeniem. Nie chodzi tylko o to, że w tym przypadku humor jest zdecydowanie wyższych lotów, lecz również o to, że ta na pozór lekka historia opowiada o rzeczywistych problemach, z którymi borykały się Stany Zjednoczone na początku lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku. -
8
Wokół anegdoty, która zapewne transmutowała w rzeczywistości kilkakrotnie, zbudowano wzruszającą i piękną historię, mającą szansę stać się świątecznym klasykiem. -
8
Farrell wiedział jak poprowadzić fabułę bez przystanków i w tej materii Green Book jest idealny. To skrojony na medal mainstream, potrzebny i szlachetny. -
8
Dawno nie miałem w trakcie napisów końcowych odczucia, że szkoda, że film się kończy, bo jest naprawdę fajny i aż chce się duet głównych bohaterów poznać bardziej. Peter Farrelly, całkiem niespodziewanie, przygotował nam jeden z ładniejszych filmów tego roku. -
8
Z tym filmem nie będą mieli problemu miłośnicy lekkiego, ale zaangażowanego kina, przeciętni widzowie szukający dobrej rozrywki i wybredni kinomani. Green Book spełnia wszystkie warunki: bawi, śmieszy, wzrusza, ma doskonałych aktorów i mówi wiele o naszym świecie. -
8
Kino, które skłania do refleksji, pozwala się wczuć w sytuację bohaterów i zostawia widza z miłymi uczuciami na koniec. Świetny! -
8.3
Film o wyobcowaniu, zagubieniu, odkrywaniu swojej prawdziwej tożsamości. -
8.3
Działa podczas seansu jak najznakomitszy "feel good movie". Problem zaczyna się, gdy, po wyjściu z kina, poddamy film analizie. -
8.3
Być może nazwisko Farrelly'ego zdecydowało o przydzieleniu produkcji takiej, a nie innej kategorii. Czas jednak dać reżyserowi czystą kartę. Właśnie stał się zupełnie innym twórcą. -
8.3
Warto doceniać takie filmy - nie o wszystkim, co poważne, trzeba zawsze mówić z kamienną twarzą. W "Green Book" rasizm i idąca za nim przemoc są tak obecne, że niemal namacalne. Nie to jest jednak głównym przedmiotem zainteresowania twórców. To film o pokonywaniu uprzedzeń i przyjaźni, która może narodzić się między nawet najróżniejszymi ludźmi. -
8.5
Seans trwający ponad dwie godziny nie nuży, a wręcz pobudza emocje widza. Trudno się godzić na to, co zostaje nam czasem zaprezentowane. -
8.5
Wartościowa i jednocześnie zabawna historia, która jest w stanie trafić niemal do każdego widza swoim mądrym przesłaniem. -
8.5
Lekki, rozśmieszający i pozytywny film o okropieństwach klasycznego amerykańskiego rasizmu - segregacji, brutalności, absurdalności.
-
7.5
Bardzo sympatyczne, ciepłe i zabawne kino z poważnym tematem w tle, bez walenia łopatą po głowie czy drodze na skróty. Czy to będzie nowy etap kariery twórcy "Głupiego i głupszego"? Czas pokaże, ale jestem dobrej myśli. -
7.5
Kłótnia dwóch przedstawicieli pogardzanych mniejszości nie tylko kipi od emocji i pokazuje cały wachlarz aktorskich umiejętności obu aktorów, ale mówi o rasowych problemach Ameryki więcej niż niejeden elaborat. Dla takich smaczków i koncertu aktorskiego warto pojechać w tą podróż. -
9
Dziełu Farrelly'ego zarzuca się naiwność, mam jednak wrażenie, że wysuwający ten zarzut mylą naiwność ze szlachetnością. Green Book jest filmem szlachetnym i warto tę szlachetność dostrzec. -
9
Naprawdę wyjątkowy film, nawet jeśli zachowawczy i chwilami aż do bólu klasyczny. -
9
Mahershala Ali i Viggo Mortensen stworzyli niesamowity duet, który ogląda się z ogromną przyjemnością, który na równi rozbawi widza, jak i wzruszy.
- Wyświetlasz recenzje bez 1 duplikatu. Wyświetl wszystkie recenzje